dün gece kaçak olarak eski evimde kaldım çünkü gece 4'te babaannemlere dönmek zor geldi.koltuk minderlerinden yatak yaptım. elektrik yoktu, doğazgaz da yoktu.üşüdüm, çok üşüdüm. e tuhaf geldi tabi aylarca özgürce ''yuva''m dediğim yerde gizlice kalmak. the others'taki nicole kidman olmaktan korkuyorum ben. çocuklarımı yanıma alıp ''hiçbir yere gitmiyoruz'' repliği patlatmam an meselesi. evin yeni sahipleri gelse de ben anahtarımla kapıyı açıp gayet ''siz takılın rahatsız olmayın ben şöyle minderleri birleştirir yatarım, şimdi zor geldi taksim'den dönmek'' diyebilecek bir halim var. ama yok olmaz çok soğuktu ya. zaten tahminimden daha kolay oluyor eski evimle bağlarımı koparmak. o bağların nasıl oluştuğunu bana nelere mal olduğunu bir ara anlatıcam. ama şimdilik evim bavulum-ya da sırt çantam diyeyim daha bi'özgür ruh timsali- Hayat nereye git derse, gitmeye hazırım ama bir güzellik yapıp yolun Prag'a düştü derse o zaman o hayata taparım!
bu gece son
10 Ocak 2009 Cumartesi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 reaksiyon:
Yorum Gönder